Hoe vaak heb ik het niet gezegd: “Laat je het me weten als ik iets voor je kan doen?” Bij verdriet, ziekte of een lastige tijd. Mijn bedoeling was goed, liefdevol en oprecht. Het aanbod kwam uit mijn tenen.
Inmiddels weet ik dat dit aanbod lastig te ontvangen is. Vooral als je geen idee hebt waar je behoefte aan hebt. Of zult hebben, op een zekere dag. Als de toekomst iedere dag verandert, van donker naar licht of andersom. Als je niet weet wanneer tranen komen en of je die alleen wilt zien, of samen. Als je wel behoefte hebt aan gezelschap, maar niet altijd de patiënt wilt zijn. Als je de neiging hebt te rennen en niet weet hoe je kunt gaan zitten.
Dan is het allerfijnst als een ander beslist wat je zult ontvangen. Door te doen.
Een lieve vriendin, ver weg en toch dichtbij. Ze dacht al weken na wat ze zou kunnen doen, werd verteerd door de fysieke afstand tussen ons en kwam in haar eigen woorden ‘niet verder dan een kaartje’. Ik drukte haar op het hart dat ik zo ontzettend begreep dat ze niet iedere dag een pan soep voor de deur kon zetten. Dat ons gesprek me al steunde. Dat ieder gebaar vanuit het hart even liefdevol is. En dat meende ik, tot in mijn tenen.
Maar ze was in tranen en zei het zo mooi: “Ik wil zo graag iets voor je doen, maar het gaat niet om mij en wat ik wil.” En juist daar ging het wel om, zo verzekerde ik haar. Ze kwam, zorgde en verlichtte. Omdat ze besliste dat dat was, wat ze wilde geven.
Mooi beschreven. Soms lijkt het voor degene die hulp ontvangt misschien alsof dingen, zoals een maaltijd koken of langsgaan, moeite kosten voor anderen. Maar ik denk dat veel mensen het fijn vinden om iets te kunnen doen. Ook al is het iets kleins, en naar mijn gevoel natuurlijk altijd te weinig.
Vanmiddag sprak ik iemand die druk was met veel verschillende dingen. Het waren leuke dingen, maar hij zei ook: ‘ik heb eigenlijk voor al die dingen te weinig tijd’. Dat is herkenbaar, en tegelijk zonde; dat je bij alles wat je doet het gevoel hebt dat je er te weinig tijd voor hebt. Ik denk dat het belangrijk is om keuzes te maken, al blink ik daar zelf ook niet in uit. Tijd en aandacht besteden aan de mensen waar je van houdt is denk ik datgene waar iedereen het meeste voldoening van krijgt.
Je vriendin is een wijze liefdevolle vrouw. Net als jij! Weer prachtig geschreven. Je hebt me weer tot tranen geroerd. Ik denk aan jou / jullie en het kadootje voor Abel is onderweg?.
Wat mooi!!!