Kanker krijgen raakte mij in mijn vrouw-zijn, in alle facetten. Het verliezen van mijn cyclus, mijn borst en mijn haren. Alles waarvan ik dacht dat het mij overduidelijk tot een vrouw maakte. Maar er was nog iets. In mijn spiegelbeeld kon ik het niet zien. Het was iets ontastbaars.

Mijn über-vrouwelijke buikdansjuf Sarah koppelde mij eerder al aan de fijnste masseuse die ik ooit heb ontmoet. Nu vertelde ze me over de schrijver David Deida. Hij schrijft boeken over de liefde, aantrekkingskracht en intimiteit. David legde mij uit dat niets zo aantrekkelijk is als een bruisende vrouw. Ook als zij 5 kilo te zwaar is, een scheve neus heeft of maar 1 borst. En dat die bruis niets meer of minder is dan energie, vrouwelijke energie. Dat is waardoor een vrouw aantrekt, zichzelf in de allereerste plaats.

Nou was er bij mij niet veel ‘bruis’ meer over na 12 chemokuren, maar Sarah had gelijk. Ik zag ze op straat. Tijdens de yoga. Merkte het in mijn nieuwe spijkerbroek. Als een vrouw zich mooi voelt, straalt ze dat uit. De vraag is: waardoor voel je je mooi? Wat is jouw bruistablet? Een goede mascara, een ontspannen massage of een duik in zee? Het doet er niet toe wat, als je zo nu en dan maar zorgt voor jouw bruis. Omdat je leeft.

Beyonce and Frank Ocean – Superpower

And when I’m standing in this mirror after all these years
What I’m viewing is a little different
From what your eyes show you
I guess I didn’t see myself before you