Chemotherapie, mijn leger. Wat hebben ze gestreden. Met succes, de bezetting is voorbij. Toch brachten ze ook veel vernieling. Vaak onzichtbaar en soms zichtbaar. Het doffe grijze gelaat. Gebroken wimpers. De dunne haardos die uit voorzorg ook niet lang meer is. De gespleten nagels, gebarsten huid.

Met aandacht volg ik de wederopbouw. Stukje bij beetje. Korte nieuwe haren verbloemen het directe zicht op mijn hoofdhuid, mijn mascara blijft plakken aan een paar lange wimpers. Het gezicht zo roze en fris. Mijn ogen lijken weer licht te geven.

Bij vrouwen met een volle, glimmende haardos, liefst dansend over de rug, kijk ik om. Lange wimpers kijk ik aan. De vitaliteit van haar. Nooit eerder viel het me op.

Chvrches – Afterglow

With all of the light and shape
We take up our own space
I’ll find my own way back
Back to the past tense

A lifeline to highs and lows
To seeing the bright side
And I should know
We wait for the afterglow
To cover the blind side
And I should know